Herplaatsers Nederland
Uit onderzoek is gebleken dat alsmaar meer honden in de asielen worden gedumpt. Geconfronteerd met de cijfers wilde de Dierenbescherming uiteraard weten of het hier om een incidentele piek gaat of dat er werkelijk een – zeer ongewenste – trend is ingezet. De Dierenbescherming startte een eigen onderzoek onder de Nederlandse asielen om een beeld te krijgen van de situatie. De resultaten wezen uit dat er wel degelijk in de richting van een trend moet worden gedacht: 92 procent van de inmiddels geïnterviewde asiels gaf aan dat de toename in het aantal gedumpte honden doorzet. Als vermoedelijke oorzaken worden genoemd:
- De impulsieve aanschaf via internet en malafide hondenhandel,
- Onwetendheid, onkunde en gebrek aan juiste informatie over de hond,
- Het niet willen betalen van afstandsgeld,
- Vakantie in het buitenland,
- Het ontbreken van verplichte identificatie & registratie van huisdieren.
Zieke huisdieren worden massaal gedumpt in asiel
Het Algemeen Dagblad (AD) brengt op 21-11-2012 een hoofdartikel met de kop 'Zieke huisdieren massaal gedumpt in asiel'. In het artikel wordt een verband gelegd tussen de huidige economische crisis en een trend dat eigenaren de kosten van de dierenarts niet meer kunnen opbrengen en daarom hun dier naar het asiel brengen. De Dierenbescherming kan deze berichtgeving niet bevestigen, maar heeft wel de indruk dat de conditie van dieren die in het asiel terechtkomen, langzaam aan verslechtert.
Onderzoek: Meer gedumpte honden in de asielen. Trend zet door.
De Dierenbescherming ziet geen duidelijke toename van het aantal dieren dat in het asiel belandt, maar krijgt vanuit de asielen wel vaker het signaal dat de gezondheid van de dieren die worden binnengebracht steeds slechter is. Dit zou een rechtstreeks gevolg kunnen zijn van de economische crisis. De Dierenbescherming onderzoekt deze vermoedens en komt daar te zijner tijd op terug. Desalniettemin vinden wij dat gemeenten meer geld voor dierenopvang beschikbaar moeten stellen.
“Internetnomaden”
Een mogelijke verklaring dat Nederland steeds meer honden dumpt is dat mensen tegenwoordig voor en appel en een ei via internet een hond kunnen kopen. De verleiding van de leuke (ras-)honden die je gemakkelijk kunt kopen is zo groot dat steeds meer mensen daar intuinen. Helaas geldt hier het gezegde: “Zo gewonnen, zo geronnen”: Elke tegenslag die tijd, geld of inspanning kost, kan er weer toe leiden dat men weer snel van het dier af wil. Velen doen dat ook weer via datzelfde internet met als gevolg dat veel honden verworden tot wat wij noemen “internetnomaden” – dieren die steeds weer in andere handen overgaan zonder ooit goed te kunnen aarden.
Een andere mogelijkheid is dat het gaat om honden van broodfokkers uit Oost-Europa. De pups in kwestie worden veel te vroeg bij de moeder weggehaald, zijn niet gesocialiseerd en hebben een zwakke gezondheid. Ook dat leidt tot problemen waardoor mensen er snel weer van af willen. Veel van de gedumpte hondjes in de asielen zijn nog geen jaar oud.....
Afstandsgeld asiels
Als je een huisdier om welke reden dan ook niet meer kunt houden, dan kun je toch gewoon naar het asiel gaan en afstand doen van het dier? Waarom zo’n arm dier dumpen en zomaar aan zijn lot overlaten? Veel mensen willen of kunnen het afstandsgeld gewoonweg niet betalen. Bij een dierenasiel kost het 75 euro om je hond af te staan. Dat is echt minimaal. Dan moet het dier overigens wel alle noodzakelijke vaccinaties hebben gehad. Is het dier boven de 10 jaar, dan willen we ook een gezondheidsverklaring van de dierenarts. De kosten voor medische zorg zijn immers enorm hoog.
Het lijkt erop dat het hedendaagse “consumentisme” hier een van zijn vele schaduwkanten laat zien: Wel de lusten maar niet de lasten. Behoefte aan een hond? Dan snel via internet een lekker betaalbaar dier gekocht. Gaat het niet lekker? Dan weer snel via internet van de hand gedaan. Uit het oog, uit het hart. Als het maar zo weinig mogelijk tijd, inspanning en geld kost….
Uiteindelijk komen dieren dan na allerlei omzwervingen toch nog in het asiel terecht. Het is niet voor niets dat de Dierenbescherming al vele jaren het asiel promoot als dé plek waar je moet zijn voor je huisdier. Niet alleen help je een dakloos dier aan een nieuw tehuis, je zorgt ook dat de stroom dieren niet verder groeit en je krijgt ook nog eens de o zo noodzakelijke eerlijke informatie over het dier van jouw keuze. Als er geen goede match is, krijg je dat echt te horen. Jammer? Nee, want beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.